idealen

alje • 28 maart 2021

Is het een idee om het eens over idealen te hebben? Met een beetje ruimte krijg je I-deal- en ontstaat er ruimte om met het begrip te spelen. De deal die ik heb met mijzelf. Ideaal. Idee. Idool. Allemaal hebben ze te maken met een voorstelling of een (denk)beeld. Ik vraag mij af wie ik in mijn leven beschouw als een idool. Iemand die mijn droom leeft. De eerste die opkomt, is John Lennon maar dan keert de droom zich om in moord. Imagine. Stel je eens voor dat er niet een idioot was geweest die nota bene zijn eigen idool had doodgeschoten. Als dan. Alsof mijn leven dan….Wat een onzin om te mijmeren over mijn niet geleefde levens.

Wat zijn nu eigenlijk mijn idealen als mijn idolen niet langer in mij ronddolen? Welk ideaal is dan de baas? Want in den beginne betekende idea: vorm of patroon. Le Patron. Dat wat vorm geeft aan waar ik voor sta en ga. Waar mijn commitment uit spreekt en dat aan een beeld bouwt van mijn mogelijke toekomst. Ik moet natuurlijk wel iets doen voor dat iets naar mij toe wil komen. Toch? Mijn ideeën over bijvoorbeeld humanisering van de zorg is wel een dingetje dat ik concreter wil maken zonder meteen mijn beelden in beton te gieten. C’est le ton, pas le beton qui fait la musique. Al het andere maakt een mens ziek. Het gaat om de juiste toon. En maten natuurlijk.

Soms denk ik dat ik bijna vijf jaar geleden heb meegemaakt wat we nu overal om ons heen kunnen zien. Overspannen, overbelaste systemen van bits and bytes. Waarin de intenties van het individu het veelal, er zijn altijd afwijkelingen, afleggen tegen de rigoureuze regelstructuren. Om rebels van te worden maar het is niet aan veel mensen gegeven om blijmoedig of stoïcijns te rebelleren en niet vermorzeld te worden door die rampzalige regelzucht. Het moet toch anders kunnen? We zijn toch in staat om onze systemen humaner, vriendelijker in te richten?

Als ik kijk naar de ontwikkelingen rondom mijn boek en zie hoe de ene stap volgt op de andere, dan kan ik daar zo blij mee zijn. Ik hoef het niet alleen te doen. Als ik het even niet weet, dan weet jij het wel. Of ik bevraag mijn trouwe vriend de Yijing, het boek van Verandering en kom dan vandaag uit bij p hexagram 48. Goede opdrachten komen vanzelf als ik uit mijn Bron put. En mijn Bron dus niet langer uitput. Alles kan veranderen, maar de Bron blijft op zijn plek. Maar ben ik in de buurt van mijn Bron? En put ik daar ook uit? Welk onderhoud verricht ik aan de put opdat het water vers blijft? Kan ik hier een Tao aan vastknopen? Ik raadpleeg het Boek nog een keer. Uit luiheid want eigenlijk is het antwoord duidelijk genoeg. Ik kom op hexagram 16 De cadans. Het gaat om ritme en balans. Om het vinden van de juiste maat en de juiste maten. En jawel, een droom wordt werkelijkheid. I have a dream. Ik heb een droom. En een keus, zo lees ik: Kies ik de dwaalweg van de dwaas of de dienst van de discipel? Het leven is geen leerfabriek, het leerproces is volgen. Standvastig rusten in hectiek…Waarom dan toch verbolgen? Waarin ligt dan nu mijn waarde? De onbegrensdheid van de Aarde
vind ik slechts met vrienden op mijn I-Pad. En waar ik denk te struikelen ligt wellicht mijn allergrootste schat. Ik ben flink over mijn denken gestruikeld en ben weer door mijn vrienden opgeraapt en opgestaan. En voetje voor voetje bevind ik mij weer op mijn pad. Wat een leuk leven, eigenlijk. Best wel…

< Ouder bericht Nieuwer bericht >

rond je leven

rebel en regel op de A12

steen