Cijfers en Data:

Boekpresentatie v Waslijn
Locatie: de Oude Apotheek, Schoonhoven.
Tijdstip: 10 april van 10 tot 2.
Details volgen.

De Plof rijdt weer verrukkelijk en neemt mij mee langs de Vlist. Vlak voor de laatste lange bocht voor Haastrecht, zie ik dat mijn kilometerteller op 149.999 staat. Een geluksgevoel maakt zich van mij meester. Ik laat mij vaak met gemak meeslepen in mijn euforie en overzie dan niet het mogelijk onheil dat om de hoek wacht. Net op het moment dat ik de bocht doorkijk en zie waar ik uit wil komen, draaien de cijfers zich om. Ik ben als een kind zo blij. Zelfs als de benzinemeter fel begint te flikkeren. Gelukkig ben ik als ik dat niet hoef te zijn.

Als kind hield ik van rekenen. En van taal. Ik had een groot tel- en taalraam. Maar toen de breuken kwamen, was er alleen nog maar het Woord. Ik ging woorden weven, zinnen verbeelden, zinnen verzetten. Hiermee kon ik lang vorm geven aan wat ik niet begreep en zekerheden zien die er wellicht nooit zijn (geweest). Woorden werden betogen en ik werd een betoger. Vaak met een wit spandoek want ik wist nooit echt waarvoor ik voor of tegen wie ik moest samenspannen. Daar heb ik nog steeds moeite mee.

Identiteit is de weg terug langs plaatsen waar ik eens ben geweest en slechts kon kijken naar wat ik toen nog niet kon zien. Woordjes geregen aan een ketting. Ik vind het wel mooi en laat deze omschrijving, een definitie of formule is het niet, maar staan. Ik ga weer even terug naar de lessen in de derde klas van mijn juffrouw van der Noorda. Mantelpakje, knotje, iets langer dan mijn Oma en net zo oud. De tafel van zeven. Haar afscheid in de Salvatorkerk. Spechtstraat 10. Tot in Libanon stuurde ik haar ieder jaar een verjaardagskaart. Het zal dus wel lente zijn geweest.

Van de Parkschool, de Archipelweg, het Zamenhofparkje, vliegen mijn gedachten naar hier en nu. Het boek. Er moet een draaiboek komen voor de boekpresentatie van Waslijn op 10 april. Maar mijn hoofd of buik, ik weet nog steeds niet waar mijn verstand zit, willen eerst nog rekensommetjes maken. En ik geef de rekenmeester in mij maar voorrang maar wil dat wel doen in de context van de boekpresentatie in de Oude Apotheek op 10 april, de verjaardag van mijn oude Oma Pama, de moeder van mijn moeder, de echtgenoot van Alje, mijn Opa. Hoe oud zouden ze nu zijn geweest? Cijfers komen niet naar boven. Dan maar wat cijfers die voor handen liggen.

Het boek kost 34,99 euro. Controleer het maar, bestellen kan daar ook: wwww.de-waslijn.nl. De drukkosten alleen bedragen rond de tienduizend. 10K kraait de boekhouder in mij. En dan tel ik niet de waarde van de mensen die zoveel mensen hebben gehad in de realisering van mijn droom. Want het is meer een droom die uitkomt dan een plan. Ik heb nooit veel geloof gehecht aan plannen. Als ik nu toch met cijfers goochel, komt de vraag op hoeveel geld het zou kosten als ik ooit opnieuw opgenomen moet worden? De vraag stellen, is ‘m vaak ook snel beantwoord krijgen. Eén dag opname in een psychiatrische inrichting kost € 519-. Ik heb ongeveer 240 dagen aaneen- en opgesloten in een inrichting gezeten. Alleen opnamekosten bedragen voor die acht maanden een kleine € 125.00,-. Dat is exclusief de behandelkosten van de depressie en psychoses, exclusief de elektroshocks, het gebruik van de operatieruimtes voor de elektroshocks, het reinte-gratie traject, de nabehandelingen. Om maar niet te spreken van de schade voor mijn dochters door het oplopen van studievertraging. Om het ook maar niet te hebben over immateriële schade en andere maatschappelijke kosten als inkomstenderving, overbelasting van de mantelzorg enz.

Negentien dagen opgenomen worden in een inrichting kost ongeveer even veel als alleen de drukkerskosten van een boek waaraan ik ruim anderhalf jaar heb gewerkt. Zeg zeshonderd dagen waarin ik geen medicatie nodig had, alleen de ondersteuning van vrienden en meesters op het gebied van marketing, vormgeving, pedagogiek. Vermenigvuldig dat eens met de kosten van een opnamedag. 600x519=311.400. Hoeveel boeken zou ik daarvoor kunnen uitgeven?

Ik ben van mijn boek gaan houden, boekhouden is nog steeds niet echt mijn ding. Schrijven is inmiddels mijn passie gaan worden. Hoe zou mijn ziekte- en genezingsproces eruit hebben gezien als ik in mijn Grote Wankel aangeraakt zou zijn in mijn talent? Wordt vervolgd. Rest natuurlijk nog 1 keer de datum noemen van de boekpresentatie. TIEN APRIL van TIEN TOT TWEE uur in de Oude Apotheek van Schoonhoven. Het programma volgt, de rode loper rollen we vast uit.