boekanier
alje • 23 april 2021
thuisbezorgd.nl
Als boekanier kom ik graag mijn boeken bij de burger thuis bezorgen. Het leven is al onpersoonlijk genoeg. Op tafel staan stapels boeken keurig in bruin pak papier bestickerd en ingepakt klaar. 'Zal je nou wel met de motor gaan?', vraagt ze bezorgd. Het heeft gevroren, de ramen van de auto's worden door hun baasjes gekrabd en ik zie daarin reden om mijn zin door te drijven. Ik laad de koffers vol, trek mijn gepantserde pak aan en ga op pad. De lucht kleurt blauw, menslief wat houd ik weer van jou.
Vandaag een rondje Utrecht en Amsterdam. Jammer genoeg vind ik Jitske niet thuis. Die is weer lekker aan het jammen op een podium in Rotterdam. Wat een dynamiek, charme en power heeft dat mens. Geen wonder dat de wereld aan haar voeten ligt. Ze is Tinkerbel, Peter Pan en Wendy in één powerpakketje. Op de kruising van de Bildstraat en de Wittevrouwensingel sta ik achter een langzaam optrekkende witte vrachtwagen. Op het fietspad naast mij twee fietsen die rechtdoor gaan. Truus in mijn oor gebiedt mij rechtsaf te slaan. Ik rijd stapvoets en kijk over mijn schouders of er nog fietsen aankomen. De kust is veilig denk ik tot ik bij het inslaan van de bocht een oranje wegpiraat van thuisbezorgd.nl zie die vanaf de brug mij de pas afsnijdt en dreigt te enteren. Ik rem af en door de geringe snelheid kantelt de motor en klap ik op de grond. Van alle kanten komen mensen aangesneld die mij en mijn 350 kilo wegende motor overeind helpen. Gebroken spiegels en ontzette koffers maar opa is ongeschonden. De lange, in IS-oranje gehulde e-biker, zelfs zijn baard is oranje, kijkt nog even achterom. Ik schreeuw naar hem dat hij om moet keren maar doodgemoedereerd rijdt hij verder. Van de overkant komt een lange jongeman naar mij toe die zegt alles gezien te hebben en wijst op de camera op de brug. Hij belt de politie. Even later hangt een politiehelikopter boven de Bildstraat, verschijnen twee gemoedelijke brigadiers die proces verbaal opmaken en verschijnt de takelwagen. Een uurtje later lig ik in bad en ben ik niet met mijn boeken langs Bart, Conny en Erwin gegaan, sta ik niet met Nino op het podium van Carré maar rijd gelukkig wel met zijn tweeën in de Groene Soes naar Shinji en Louki. Zij is jarig vandaag en ik ben zo blij dat zij er weer is en ik ook.
BTW, heeft iemand nog een oude motor ergens verlaten in een schuurtje staan?
een rondje kunst
This is a subtitle for your new post
This is a subtitle for your new post
